Μπαμπέφ, Φρανσουά Νοέλ, ο επονομαζόμενος Γράκχος

(Francois Noel Babeuf, Σεν Κεντέν 1760 – Βαντόμ 1797). Γάλλος θεωρητικός και επαναστάτης. Με περιορισμένη τυπική μόρφωση, άσκησε στη νεότητά του διάφορα επαγγέλματα, ενδιαφερόταν όμως πάντα για τα κοινωνικά προβλήματα. Έτσι, συνέταξε ένα ευρύτατο σχέδιο μεταρρυθμίσεων που το υπέβαλε το 1788 στη γαλλική κυβέρνηση, η oποία όμως δεν το δέχτηκε (ο Μ. το ανέπτυξε διεξοδικότερα στο Διαρκές κτηματολόγιο, 1790). Μετά την επανάσταση και την 9η Θερμιδώρ εκδήλωσε τον αντιροβεσπιερισμό του (Du systeme de depopulation, 1795), η θερμιδωριακή όμως αντίδραση έδωσε στη σκέψη και στη δράση του σαφέστερο προσανατολισμό. Με άρθρα του σε διάφορες εφημερίδες, όπου υπέγραφε με τα ψευδώνυμα Κάμιλος και Γράκχος, και κυρίως με τις εφημερίδες που εξέδωσε αργότερα ο ίδιος (Le defenseur de la liberte de la presse και ιδίως Le tribun du peuple), ο Μ. υποστήριξε την αποκατάσταση του συντάγματος του 1793 ως σημείο εκκίνησης για διαδοχικές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Κήρυττε την ισότητα, την υποχρεωτική εκπαίδευση, δωρεάν και ίση για όλους, την κατάργηση της ιδιοκτησίας, την κοινοκτημοσύνη των αγαθών και των μέσων παραγωγής, μέτρα που κατά την άποψή του, θα οδηγούσαν στη δημιουργία μιας «Δημοκρατίας των Ίσων». Αξιοσημείωτες είναι και οι παιδαγωγικές ιδέες του Μ., εμπνευσμένες από τον Αιμίλιο του Ρουσό· υποστηρίζει μια αγωγή φυσική, συνδεδεμένη με τη διάπλαση του σώματος και την ανάπτυξη της θέλησης, τονίζοντας ιδιαίτερα τη σημασία του αυθόρμητου και τον σεβασμό της ανθρώπινης προσωπικότητας. Για να πραγματοποιήσει τα σχέδιά του, ο Μ. ίδρυσε το 1796 και διηύθυνε τη λεγόμενη «Συνωμοσία των Ίσων», μυστική επαναστατική οργάνωση με στόχο την ανατροπή του Διευθυντηρίου. Η οργάνωση όμως προδόθηκε (ίσως την κατέδωσε ο Γκριζέλ), ο Μ. και άλλοι στενοί συνεργάτες του πιάστηκαν τον Μάιο του 1796, καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν την επόμενη χρονιά (Μάιος 1797)· πριν εκτελεστεί ο Μ. είχε αποπειραθεί, χωρίς επιτυχία, να αυτοκτονήσει.